Welcome to America!
Door: Bart
Blijf op de hoogte en volg Bart
16 Januari 2014 | Verenigde Staten, Arcata
Hallo allemaal, ben ik weer, dit keer vanuit het verre en mooie VS. Het is weer een knotsgekke en drukke periode gehad, precies zoals gepland. We gaan twee weken terug naar het afscheid in Chili...
Op 27 en 28 december heb ik afscheid genomen van het bedrijf en me gastgezin. Op vrijdag had ik een barbecue op het bedrijf, waar het lam aan het spit ging. Wel even schrikken, dat me chef vroeg of ik even wou komen helpen had ik niet verwacht er een heel lam op de keukentafel was die we even aan brokken gingen snijden voor de barbecue. In de morgen werd het schaapje nog heerlijk wakker, maar eind van de dag had ie het niet zo lekker meer, maar wij hadden wel lekker gegeten (heerlijk die Chileense barbecue). Natuurlijk ging dit gepaard met een paar pilsjes en nog meer van die lekkere alcoholische versnaperingen. De volgende dag ook afscheid genomen van me gastgezin (waar moeder Patricia wel een traantje weg moest pinken) en Marcelo en Gloria met kinders, waar ik ook veel geweest ben. Aangekomen op het vliegveld van Osorno wordt je herinnerd aan de dag dat je aankwam, en lijkt het net alsof dat gisteren was, en dan besef je dat het klaar is, en de tijd eigenlijk toch wel erg hard is gegaan.
Vervolgens met het vliegtuig van Osorno naar Santiago, waar ik een dag later zou vliegen. Zou je denken, een slechte aansluiting, maar dit gaf mij nog een mooie gelegenheid om met me Mysteryland maten nog een avondje te gaan drinken en stappen. Wederom erg gastvrij ontvangen en een heerlijk avondje gehad.
Volgende dag op tijd naar het vliegveld, en ondanks de chaos op het vliegveld me vlucht gehaald. Na wederom een lange vlucht goed aangekomen op Schiphol, waar eerst alleen me ouders stonden te wachten. Achteraf bleek dat ook Esther, Ruud, John en Rick er waren maar die stonde natuurlijk om een hoekje te wachten, onwijs leuk was dat! Toen gauw naar huis om effe een rondje door de schuur te lopen, de nieuwe trekker te bekijken en een bakkie te doen. Ook was het bord andijvie erg lekker maar wel weer even wennen aan het eetpatroon, de vele groente etc. Maakt niet uit, heerlijk om thuis te zijn.
Toen waren de drukke weken daar... Volgende dag naar het consulaat van Amsterdam waar ik me visum kreeg (anders had ik hier niet gezeten natuurlijk ghehe) en een ticket geregeld voor de VS. In het weekend weer groots onze (John, Rick en Bart) verjaardag gevierd wat weer bere gezellig was, dit bleek wel want meer als 150 man was er en half 9 gingen de laatste pas weg. Was weer een top verjaardag! De week daarna naar Alkmaar geweest voor de laatste dingetjes voor Amerika, verslagen geprint, dinsdag ingeleverd op school, mechanisatie show, dagje werken, wat laatste dingetjes gehaald, afscheid feestje bij Glenn, aantal bedrijfsbezoeken, uiteten met de jongens en in het weekend nog in de kroeg geweest en het laatste afscheid genomen. En dan gaat het weer hard, want maandag zijn de koffers gepakt en dinsdag afscheid van de familie genomen en op naar Amerika voor een tweede te gekke stage.
Ja, daar zit je dan weer, in het vliegtuig naar Amerika. Was een lange reis, en omdat je met de dag meevliegt was het een lange dag. Ik had een reis van 22 uur, vertrok in de morgen om tien uur en kwam aan in Amerika om elf uur. Ik was aardig gesloopt (dacht ik) maar de eerste nacht hier heb ik dus geen oog dicht gedaan. Fijn he, zo'n jetlag.
Dag na aankomst werd ik opgehaald door Mary, het vrouwtje dat alles rondom stages etc regelt en met haar even boodschappen gedaan, wat mensen op kantoor ontmoet en me nieuwe huis gezien voor de komende vier maanden. Erg groot huis en erg stilletjes, beetje saai nog. Als het goed is komt er eind van de week een Vitho erbij, een Indonesiër en nog twee Hollandse jongens in de maanden februari en maart. Het huis is wel naast het bedrijf dus in de morgen rollend me bed uit naar het bedrijf en als ik wil kan ik thuis eten onder de middag.
In de middag heb ik Tim (bedrijfsleider van de teelt) en Tanner (assistent bedrijfsleider van de teelt) ontmoet. Ik ben door Tanner rondgeleid op het bedrijf en gods allemachtig, was een groot bedrijf zeg! Er worden op jaarbasis meer dan 60 miljoen tulpen gebroeid, daarnaast hebben ze nog lelies en zijn ze de grootste producent van Irissen in Amerika. In totaal hebben ze vier vestigingen waar ze ook nog een hoop dingen doen waar ik nog geen weet van heb... Ook een hoop Nederlandse details in het bedrijf gezien, wat dan wel weer grappig was. Komende drie weken wordt het gigantisch druk voor de Valentijnsdag. Nu snap ik ook waarom de meeste mensen blij waren om mij te zien en zeiden dat ik goed gebruikt kon worden, de komende drie weken word er 24 uur per dag gewerkt (3 shiften) en zijn er 600 werknemers op het bedrijf te vinden (het dubbele van wat er normaal rondloopt).
Eind van de middag ook de grote baas ontmoet, Leendert (Lane) de Vries. Hij is aandeelhouder van het bedrijf samen met twee Nederlandse bollenteeltbedrijven genaamd Rooyakkers en van der wereld. Lane is een Hollander, afkomstig uit Beverwijk, wat voor mij dus wel weer heel leuk was. Hij heeft me veel verteld over het bedrijf, de teelten, historie en weet ik veel wat nog meer.
Komende weken worden het dus leuke weken, veel uren maken en ben ik erg nieuwsgierig wat ik allemaal mag gaan doen en hoe het allemaal zal lopen.
Ik weet niet veel, maar een ding weet ik wel, een gekkenhuis, dat zal het gaan worden komende weken...
See you!
Op 27 en 28 december heb ik afscheid genomen van het bedrijf en me gastgezin. Op vrijdag had ik een barbecue op het bedrijf, waar het lam aan het spit ging. Wel even schrikken, dat me chef vroeg of ik even wou komen helpen had ik niet verwacht er een heel lam op de keukentafel was die we even aan brokken gingen snijden voor de barbecue. In de morgen werd het schaapje nog heerlijk wakker, maar eind van de dag had ie het niet zo lekker meer, maar wij hadden wel lekker gegeten (heerlijk die Chileense barbecue). Natuurlijk ging dit gepaard met een paar pilsjes en nog meer van die lekkere alcoholische versnaperingen. De volgende dag ook afscheid genomen van me gastgezin (waar moeder Patricia wel een traantje weg moest pinken) en Marcelo en Gloria met kinders, waar ik ook veel geweest ben. Aangekomen op het vliegveld van Osorno wordt je herinnerd aan de dag dat je aankwam, en lijkt het net alsof dat gisteren was, en dan besef je dat het klaar is, en de tijd eigenlijk toch wel erg hard is gegaan.
Vervolgens met het vliegtuig van Osorno naar Santiago, waar ik een dag later zou vliegen. Zou je denken, een slechte aansluiting, maar dit gaf mij nog een mooie gelegenheid om met me Mysteryland maten nog een avondje te gaan drinken en stappen. Wederom erg gastvrij ontvangen en een heerlijk avondje gehad.
Volgende dag op tijd naar het vliegveld, en ondanks de chaos op het vliegveld me vlucht gehaald. Na wederom een lange vlucht goed aangekomen op Schiphol, waar eerst alleen me ouders stonden te wachten. Achteraf bleek dat ook Esther, Ruud, John en Rick er waren maar die stonde natuurlijk om een hoekje te wachten, onwijs leuk was dat! Toen gauw naar huis om effe een rondje door de schuur te lopen, de nieuwe trekker te bekijken en een bakkie te doen. Ook was het bord andijvie erg lekker maar wel weer even wennen aan het eetpatroon, de vele groente etc. Maakt niet uit, heerlijk om thuis te zijn.
Toen waren de drukke weken daar... Volgende dag naar het consulaat van Amsterdam waar ik me visum kreeg (anders had ik hier niet gezeten natuurlijk ghehe) en een ticket geregeld voor de VS. In het weekend weer groots onze (John, Rick en Bart) verjaardag gevierd wat weer bere gezellig was, dit bleek wel want meer als 150 man was er en half 9 gingen de laatste pas weg. Was weer een top verjaardag! De week daarna naar Alkmaar geweest voor de laatste dingetjes voor Amerika, verslagen geprint, dinsdag ingeleverd op school, mechanisatie show, dagje werken, wat laatste dingetjes gehaald, afscheid feestje bij Glenn, aantal bedrijfsbezoeken, uiteten met de jongens en in het weekend nog in de kroeg geweest en het laatste afscheid genomen. En dan gaat het weer hard, want maandag zijn de koffers gepakt en dinsdag afscheid van de familie genomen en op naar Amerika voor een tweede te gekke stage.
Ja, daar zit je dan weer, in het vliegtuig naar Amerika. Was een lange reis, en omdat je met de dag meevliegt was het een lange dag. Ik had een reis van 22 uur, vertrok in de morgen om tien uur en kwam aan in Amerika om elf uur. Ik was aardig gesloopt (dacht ik) maar de eerste nacht hier heb ik dus geen oog dicht gedaan. Fijn he, zo'n jetlag.
Dag na aankomst werd ik opgehaald door Mary, het vrouwtje dat alles rondom stages etc regelt en met haar even boodschappen gedaan, wat mensen op kantoor ontmoet en me nieuwe huis gezien voor de komende vier maanden. Erg groot huis en erg stilletjes, beetje saai nog. Als het goed is komt er eind van de week een Vitho erbij, een Indonesiër en nog twee Hollandse jongens in de maanden februari en maart. Het huis is wel naast het bedrijf dus in de morgen rollend me bed uit naar het bedrijf en als ik wil kan ik thuis eten onder de middag.
In de middag heb ik Tim (bedrijfsleider van de teelt) en Tanner (assistent bedrijfsleider van de teelt) ontmoet. Ik ben door Tanner rondgeleid op het bedrijf en gods allemachtig, was een groot bedrijf zeg! Er worden op jaarbasis meer dan 60 miljoen tulpen gebroeid, daarnaast hebben ze nog lelies en zijn ze de grootste producent van Irissen in Amerika. In totaal hebben ze vier vestigingen waar ze ook nog een hoop dingen doen waar ik nog geen weet van heb... Ook een hoop Nederlandse details in het bedrijf gezien, wat dan wel weer grappig was. Komende drie weken wordt het gigantisch druk voor de Valentijnsdag. Nu snap ik ook waarom de meeste mensen blij waren om mij te zien en zeiden dat ik goed gebruikt kon worden, de komende drie weken word er 24 uur per dag gewerkt (3 shiften) en zijn er 600 werknemers op het bedrijf te vinden (het dubbele van wat er normaal rondloopt).
Eind van de middag ook de grote baas ontmoet, Leendert (Lane) de Vries. Hij is aandeelhouder van het bedrijf samen met twee Nederlandse bollenteeltbedrijven genaamd Rooyakkers en van der wereld. Lane is een Hollander, afkomstig uit Beverwijk, wat voor mij dus wel weer heel leuk was. Hij heeft me veel verteld over het bedrijf, de teelten, historie en weet ik veel wat nog meer.
Komende weken worden het dus leuke weken, veel uren maken en ben ik erg nieuwsgierig wat ik allemaal mag gaan doen en hoe het allemaal zal lopen.
Ik weet niet veel, maar een ding weet ik wel, een gekkenhuis, dat zal het gaan worden komende weken...
See you!
-
16 Januari 2014 - 07:51
Glenn Van Der Burg:
Verheug me weer op je verslagen Bart! -
16 Januari 2014 - 07:58
Wes:
MORRIE BERTUS!
Dat benne andere afmetingen bedrijf denk? Nonderju en een villa voor je eigen, mooi wark op honderd!
Mare alle gekheid op een stokkie, t benne en blijve wijkers he, behoed je eige!
Succes amigo! -
16 Januari 2014 - 07:58
Wes:
MORRIE BERTUS!
Dat benne andere afmetingen bedrijf denk? Nonderju en een villa voor je eigen, mooi wark op honderd!
Mare alle gekheid op een stokkie, t benne en blijve wijkers he, behoed je eige!
Succes amigo! -
16 Januari 2014 - 07:58
Wes:
MORRIE BERTUS!
Dat benne andere afmetingen bedrijf denk? Nonderju en een villa voor je eigen, mooi wark op honderd!
Mare alle gekheid op een stokkie, t benne en blijve wijkers he, behoed je eige!
Succes amigo! -
16 Januari 2014 - 09:21
Dolf:
Drukke tijden Bart maar het lijkt er op dat je het ontzettend naar je zin hebt. Geniet er van, voor je het weet is het weer voorbij.
Leuke verslagen, keep up the good work! -
16 Januari 2014 - 10:57
Peter Korthouwer:
hallo wereldreiziger,
als ik je verhalen zo lees dan vraag ik mij werkelijk af of je wel in dat achtertuintje van je vader wil gaan werken.( sorry Jan) jij bent het nu groots gewend.
Bart werk ze met plezier daar en ik hoop dat je ook nog een beetje vrije tijd krijgt om de buurt te bekijken. Ik blijf je volgen :)
groetjes ook van Ans -
16 Januari 2014 - 12:06
Truus:
Succes Bart!! De energie spat eraf!! Gaaf hoor -
17 Januari 2014 - 05:14
Bart:
Jaa hoop dat de reisverslagen een beetje te doen zijn. Verder alles naar het zin en genieten ga ik zeker.
Klopt Wes, wat ik vandaag hoorde is dat we voor Valentijn 15 miljoen tulpen er door heen moeten stampen, vandaag 300.000 en dat gaat alleen maar oplopen komende weken...
Maar Peter, het Heemskerkerduin heeft geloof ik zo'n 200 hectare agrarische teeltgrond, dus dat achtertuintje kan behoorlijk groot worden hoor! -
20 Januari 2014 - 10:36
Marion Pletting:
hey Bart, leuk je verslag weer te lezen, t gaat ook vast weer helemaal goed komen met deze stage,
je hebt er weer veel zin in zo te lezen, straks laten ze je niet meer gaan hoor !!! Geniet weer van deze
super ervaring en vooral om dat straks met je ouders en Esther en Ruud te delen. Tot horens weer van je! , groetjes van de Plettings uit Santpoort.
-
03 Maart 2014 - 10:59
Hans En Joke:
Hoi Bart,
Hier zijn we ook niet zo vlot met reageren maar je gezellige verslagen houden we wel bij hoor!
Ondanks het harde werken moet je toch een mooie tijd doormaken, zo veel mensen leren kennen en dan ook nog van allerlei nationaliteiten, geweldig.
Nu ook al weer met Mexen, nou dat vinden wij wel leuk natuurlijk. Eergisteren hebben wij nog Mexicaans gekookt, heerlijk, mole (kip in chocoladesaus)
Je moest maar eens aan ze vragen of ze dat een keer voor je kunnen klaarmaken.
Ik begrijp dat je een grote boodschappenkoffer hebt dus je neemt ze gewoon mee achter op de fietst (ze zijn niet zo groot) en laad de koffer vol met allerlei lekkernijen en smullen maar tot je ploft.
De langste tijd zit er al weer voor je op Bart, straks komt de familie je bezoeken en kom je weer mee naar huis. Zou leuk zijn als je niet alleen mee komt en nog wat kan scoren voor die tijd.
Je bent trouwens niet zo positief over de Amerikaanse girls.
Meestal is wat van ver komt lekker(der)! Nou ja, een duinkatje is wel weer vertrouwd dus straks kan je er weer alle tijd voor nemen om wat moois uit te zoeken. Ik neem tenminste aan dat het bij de Gebr. niet zo druk is als bij Leen.
Nou Bart, werk ze nog een paar weekjes, neem het er nog even van en straks heel veel plezier met je vader, moeder, Esther en Ruud.
Dikke zoen,
Hans en Joke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
